Лоиҳа
Моддаи 1. Ба Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 1 декабри соли 1994 «Дар бораи таъмини нафақаи хизматчиёни ҳарбӣ» (Ахбори Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, с. 1994, №23-24, мод. 462; Ахбори Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон с. 1996, №4, мод. 62; с. 1998, №10, мод. 119; с. 2002, №4, қ. 1, мод. 161; с. 2003, №45 мод. 142; с. 2008, №6, мод. 452; с. 2009, №3, мод. 92; с. 2014, №11, мод. 660, Қонуни ҶТ аз 25.12.2015 с. №1264) тағйироти зерин ворид карда шаванд:
- қисми чоруми моддаи 2 хориҷ карда шавад;
- аз моддаи 10 калимаҳои «(ба истиснои шахсони дар қисми чоруми моддаи 2 ҳамин Қонун зикршуда)» хориҷ карда шаванд.
Моддаи 2. Қонуни мазкур пас аз интишори расмӣ мавриди амал қарор дода шавад.
Президенти
Ҷумҳурии Тоҷикистон
Муҳтарам аъзои Маҷлиси миллӣ ва вакилони Маҷлиси намояндагон! Ҳамватанони азиз!Баъди чанд рӯзи дигар соли 2021, ки барои мардуми шарифи Тоҷикистон яке аз солҳои воқеан таърихӣ ва фаромӯшнашаванда – сисолагии истиқлолияту озодии Ватани маҳбубамон мебошад, сипарӣ мешавад ва кишвари азизи мо ба марҳалаи нави рушду тараққиёти худ ворид мегардад.Бо ифтихору қаноатмандӣ иброз медорам, ки даврони соҳибистиқлолӣ барои мардуми сарбаланди мо давраи саъю кӯшишҳои ватандӯстона ва заҳмату талошҳои созанда ба хотири ҳифзи истиқлолияту озодии Тоҷикистон, пешрафти давлат ва ободии Ватан ба ҳисоб меравад.Мову шумо хуб дар ёд дорем, ки даҳ соли аввали истиқлолият барои мардуми Тоҷикистон марҳалаи озмоиши бисёр сахту сангини таърихӣ буд.Аз ин лиҳоз, хотирнишон месозам, ки ин рӯзҳои орому осуда ба мардуми мо ба осонӣ муяссар нашудаанд.Барои расидан ба бузургтарин дастоварди ....>>>
